Viðtal við Ásgeir

Ásgeir hringdi og var mjög málhress, kvaðst hafa spænt niður fjallið síðustu 5 kílómetrana og átt endasprett eins og hann er auðvitað þekktur fyrir. Hann sagði að Grænlandsleiðangurinn væri eins og barnaleikur miðað við þetta ævintýri og fá orð næðu að lýsa upplifuninni. Þarna væru ekki brekkur, bara fjöll og þau frekar brött og menn væru annað hvort að ganga upp eða klöngrast niður. Leiðin er vel merkt og ekkert mál að fara hana í myrkrinu, enda allir með ennisljós og aldrei var hann einn á ferð, alltaf í einhverjum hópi.  Hann sagðist aldrei hafa lagt sig á leiðinni og hafa heyrt í Berki fyrir hálftíma, þá á leið upp á Tete du Vent. Nánari lýsing bíður betri tíma því fleiri vildu heyra í kappanum.